برای زنده بودن تنها بهونمی تو

تنت نیمه جونه

کم سو ترین ستاره شب های ما شدی

کی دیده بهشت و با شعله غم بسوزونن

دوباره میریزه از چشام اشک دونه دونه

مادر مادر بیا با نگاهت

فلک دیدی چه خاکی بر سرم کرد

عالم ندیده با وفا یاری بسان بانوی حیدر

رنگ پاییز به دیوار بهاری افتاد

روضه

یاد روزی که گل شکوفا بود

ای که میدانی غمت با سینه خواهر چه کرد

ناد علیا مظهر العجائب

انقدر خودم میزنم آقا

تو توی طومار زوارت

هجران تو بانو این دلو غم خونه کرده

ذکر طوفانی ذکر اربابه

دوباره فصل غربت و همه دلا پر از غمه

تا تو شدی کشته و ما بی سر و سامان شدیم

علی امام من است و منم غلام علی