ما که لب تشنه دیدار توایم

رسیده موسم بیدار برگرد

جان به دل شیعه نگیرد قرار

دوباره زمزمه عشق از دلم برخاست

شکر خدا داده پناهم حسین

من تو را ای امام می جویم

یک شب که عشقت باز از دلم گذشت باز

ستاره سرم بابا علی جانم

چگونه شکر نمایم به دل قامت آمد حسین

حسینم جرعه بخش عاشقانم

دل ای دل کو نوای نینوایت

غریب و گرچه آهی سردادم

دلم گرم نوای توست ارباب

اگرچه فقیرم اگرچه حقیر

دلم برای غمت شور می‌زند امشب

آخ دلم دوباره ای خدا گرفته از غم حسین

بهار چشم من بود زمانه گریه برحسین

خدا بود گواه من

ای مرا سرور و ارباب حسین

تمام عمر من گذشت به گفت و گوی تو حسین