ای قبله نماز گزاران آسمان

امشب لبالب می شود دخل همه خمارها

دل دل نکن ای دل

نفس صبح مشک افشان شد

این معز الاولیاء و مذل الاعداء

ندیده دل به تو دادم

مثل خورشید آسمونی تو

دریای بی کرانی

ریسه می بندن تو بهشت

ای تیر غمت را دل عشاق نشانه

حب الحسین وسیله السعداء

تا کی به تمنای وصال تو یگانه

حال و روزگارم بی تو خشک و زرده

دلا آروم آروم داره قدم قدم

جنس این فاصله رو رسیدنی کن

یه دنیا رو تصور کن

باید بنویسد قلم باورم از تو

از راه می رسی که چراغانمان کنی

با هر نفس با هر تپش یاد تو می افته دلم

صبح الست بود و خدا بی حساب داد