پسر فاطمه آنکس که دلم زنده از اوست

ای شریک زندگانی علی

دلی که سوخت با حال خراب

شب بود و میرفتم مادر را بشویم

میزد مرا مغیره و یک تن به اون نگفت

زیارت آمده این بار سروی که خرامان نیست

پیش چشای مادرت جلو نگاه خواهرت

دیده عالمیان بر کرم عباس است

ای زندگانی علی

روضه

بلبل دل داره میخونه

جان تازه به تن خسته و بی تاب تویی