لای لای علی جان

کاروان آل طه وارد کرببلا شد

تو را از تن جداست باشد سر تو

السلام علیک یا اباعبدالله

به عشقت مبتلایم یا حسین

شب اول محرم

گفت ای گروه هر که ندارد هوای ما سرگیرد برون رود از کربلای ما

مرده بودم و زنده شدم دولت عشق امد و من دولت پاینده شدم

تا چشم وا کردم در این دنیا تو را دیدم

جانم زینب، زینب جانم

سنگ تو رو به سینه میزنم

داری آتیش به بال و پرم میزنی

هوای نینوا را دوست دارم

سینه زن عمه ی ساداتیم

تو خیمه هنوز من سرلشگرتم

گفت ای گروه هر که ندارد هوای ما سرگیرد برون رود از کربلای ما

وا غم‌ات زخم دل غم‌هات شد

نمیشه عاشق باشی و دلت نگیره

با شهیدانم جان ما هم به قربانت

منتظر ماندم تا بیایی ای که بر درد دل‌ها دوایی