باز باران با ترانه از دو چشمم دانه دانه

یا حسین کربلا

صد دانه یاقوت دسته به دسته

ای آفتاب بر بدنم بیشتر بتاب

گفت ای برون هر که ندارد هوای ما

کرببلا صحرای عشق

جسمت زخمی در خاک ای وای

دلم شکسته بود بابا

شب و خورشید و آشیانه من

با تو فاصلم زیاده

آداب جنگجویی از مرتضی گرفته

شاه حسین اباعبدالله حسین

ای نور زهرا در چشم زینب

شور تو با گذشت زمان کم نمی شود

چشم بگشا و ببین خلق جهان یاور توست

دنیام حسین عقبام حسین

دلا بکوش که آیینه خدات کنند

دیگه بریدم از همه خدا

وقتی که فکر میکنم میبینم من چقدر خوشبختم

الحمدلله ذکر یا حسین روی لبهامه