بر شمع رخت گشتم

آن وقت که جام عشق را با ناله سرکشیدم

درد خواهم دوا نمی خواهم

یابن الحسن من نروم زپیش تو

به دل گفتم ببینم شادیت را

لای لای علی جان

کاروان آل طه وارد کرببلا شد

تو را از تن جداست باشد سر تو

السلام علیک یا اباعبدالله

به عشقت مبتلایم یا حسین

شب اول محرم

گفت ای گروه هر که ندارد هوای ما سرگیرد برون رود از کربلای ما

مرده بودم و زنده شدم دولت عشق امد و من دولت پاینده شدم

تا چشم وا کردم در این دنیا تو را دیدم

جانم زینب، زینب جانم

سنگ تو رو به سینه میزنم

داری آتیش به بال و پرم میزنی

هوای نینوا را دوست دارم

سینه زن عمه ی ساداتیم

تو خیمه هنوز من سرلشگرتم