آرشیو مطالب شب هفتم محرم
آه می کشم هی عذاب
با عشق تو شدم بیمه
گریونم تا خیمه ها پر میزنم
گفت ای گروه هرکه ندارد هوای ما
علی رفته از هوش که تیرگوش تا گوش گلو رو دریده
گفت ای گروه هرکه ندارد هوای ما
رباب می دهد ندا بای ذنب قتلت
ای شرف عالم و آدم سلام
شراره ی بی آبی سوزونده لباتو
چقدر نام توزیباست اباعبدالله
خوب خوبایی خیلی آقایی
دنیا و عقبی یا حسین
دل بی قراره چاره نداره
یکی مثل من قطره یکی مثل تو دریا
ای عشق عجب شور دهنده است
با همه دنیا قهرم و با تو میخوام آشتی باشم
کرب و بلا پر از فریاد بی جواب تو
گرچه از دور از آن فاصله ها زد بد زد
