گرد حرم دویده ام

دعای عید فطر

علی جانم علی جانم

مانوس تر از من به منی

روضه

حالا که من از حرم دورم

چه غروب گرفته و سردی

قسم به صحن بلندت به کربلای شما

منو به عشق حسین عاقبت اسیرم کردی

کم کم هلال ماه به شوال میرسد

روضه

دوباره دلتنگی دوباره حسرت

با تو هر شب من پر ستاره بود

تو لحظه های بی کسی تو کوچه دلواپسی

روضه

گر خورد سنگ سگ خانه به جایی نرود

دست های سینه زن ها پرچم است

وقتی خدا در عرش خود نقش دو چشمش می کشید

خداحافظ ای سفره سبز افطار

دل من در به دره به خدا در خطره