تا علی اکبر فرخنده

گیسو کمند بابا

الا حسین واویلا

نفش شمرده زدم همرهت پیاده دویدم

روح روان من علی ولدی یا ولدی

ازبس که نیزه بر بدنم آمده فرود

دوباره بعد نماز نوای روضه صبح

حب الحسین اجننی

احمد و حیدر و زهرا و حسن را دیدم

الاحسین واویلا

الاحسین واویلا

ای گل حرم بابا رفتی از حرم بابا

با تو عاشق دارم

ترک حرم نکن علی من پدر پیر تو ام

یم فاطمی دورسرمدی مه هاشمی گل احمدی

دعای سلامتی امام زمان

دلم گرفته دوباره این شبا برا حرم گرفته

با سر نیزه تنت را چه به هم ریخته است

تا که از دم خیمه بیام نفسی نمی مونه برام

در این صحرا عزیزم دست و پا میزد