السلام علیک یا ابا عبدالله

کاش میشد که قلم بهتر از این بنویسد

در کنار علقمه سر افتاده است

حسین حسین حسین

یا کاشف الکرب

این علمدار زمین خورده دگر پا نشود

ابالفضلیا دلاورن

کی تموم میشه شبهای غصه های من

انا العباس واویلا

تا خیمه دگر میر و علم ندارد ندارد

من که شاگرد ام البنینم

مظلوم حسین غریب حسین

اون کیه که فاطمه رو با قلب خون اینجا کشونده

به روی خا که دست و سپرش ریخت بهم

چشم کردند حسودان

بر فاطمه نور دو عین

هر کسی وعده داده

سالها بهرم علمداری کنی

تا که من چاره آبی بکنم

ماه خیمه های من یابن حیدر