آی ارباب بی کفن یا مولا

با هم اند حسین و زینب همیشه

اشکم شده جاری خوب میدونم قصد سفر داری

نی ناله کرد و باز ترنم شروع شد

ما جمله همه ریزه خوار خوان حسینیم

کل الخیر فی باب الحسین

همین که کربلاتو دیدم من

این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست

دلم تنگه مرنج از من

بده ای باد صبا از بابام خبری

همه ی التماس چشمای تنم

یه دنیا رو تصور کن

بابایی به جر خاک روی صحرا بالشت ندارم

میخوام به نوکری ات عادت بکنم

دل به غم داده و بی دل شده ام

روضه خون خسته تر بهتره

تو وقتی اومدی

لا طبیب الا کربلا

واویلا واویلا

به تو دل سپردنم