می گذرم از اونی که قدم رو خم کرده

تو رو دوست دارم

ای اهل حرم میر و علمدار نیامد

میزنه بارون روی پلکام

برادر دلشوره دارم

وقتی پیاده می شدی روی زمین

روضه

روضه پایانی

عمری از کربلا نوشتم

روضه

داشت هرچند گل جان تو پرپر می شد

این عشق دوطرفه کار شاه نجفه

منی که نوکرم

به سرم شور کربلا دارم

زیر گلوت رو کاشکی نمی بوسیدم

عاشقانت می فروشند عشق را

میزنم اسمتو با گریه صدا

روضه پایانی

با تو گذشته دقایقم

سفره دار کرمی