دارم غبار می بینم

تو کویر تب و دل بیابون

کوه و سنگ و دشت این صحرا به چشمم آشناست

نوری تو عالم نبود دین خدا هم نبود

پیغام کربلا به نجف برد جبرئیل

آمد ورودیه بارانی است

نوای نینوا رو دوست دارم

داری آتیش به بال و پرم میزنی

با غمت زخم دل غم حاد شد

نمیشه عاشق باشی و دلت نگیره

سینه زن عمه ی ساداتیم

گفت ای گروه هرکه ندارد هوای ما

سنگ تو رو به سینه میزنم یا امام حسین

من تو دنیا سرگردونم

شبنم گل لطیف تره از قطره های بارون

پاره ی قلب مادر از بر من دور مشو

جسمت زخمی مانده بر خاک

اینجا کجاست که دلم بادیدنش خونه

قرق میشه محدوده ی خیمه ها

گفت ای گروه هرکه ندارد هوای ما