شاه شمشاد قدان

با طنین الله اکبر ابالفضل

عباسم و در پی خطر می گردم

داری میری و جلو چشم من شده سیل اشک

می لرزی مثل بید مجنون

قرار بود دلم را پر از قرار کنی

درو ببند پسر عمو بیا کنار من بشین

نوکر خوبی نبودم

شام غربت سر نشد هر چه حیدر کرد حال فاطمه بهتر نشد

دست سرمد یار احمد ماه مفرد

ذکر امام حسین

جنت که خود بنام شبستان فاطمه است

علی بعد تو بی سپاه است

همسنگر حیدر تا لحظه آخر

از نخست زندگی هرگز نمی شد باورم

یا زهرا ببین دلم به غم اسیره

ای حرمت قبله حاجات ما

دعای پایانی مراسم براساس فرازهایی از دعای هشتم صحیفه سجادیه

از عشق خود جدا شدن آسان نیست

اگه تو رو نداشتم