بود آخرین لحظه عمر من

بنبی عربی به رسول مدنی

پرچمت گر سرنگون شد

چی میشه حاجتمو من آخرش از تو بگیرم

لحظه ها لحظه های آخر بود

ای تمام علی تمام حسین

زنجیر عشق تو عمری رو گردنمه

منِ در به در، چه دری زَنَم

سگ ولگردم و نگذار از اینجا بروم

منم و شور تو این دل سرگردانی

بالاتر از این هاست لوایی که تو داری

گنبد و گلدسته ها تو نخ شال عزاتو

چکمه بردار از این سینه

مرغ روحم دوباره هوای پریدن داره

مادر ندارد شاهی که تنها مانده

آنکه بر عشق حسینی گشته همدم

سرمایه محبت زهراست دین من

دلم هوای حرم کرده

پیری زمینگیرم صبوری ناخوش احوال

زنجیر عشق تو عمری رو گردنمه