مناجات پایانی

می روم و نمیرود ناغه به زیر محملم

از صدقه سر تو عزت گرفتم

ها عليٌّ بشرٌ کیف بشر

عزیز بابا بیا جلوتر یه حرفی دارم

به نام خاک دیار خدا به نام نجف

نفس نفس زدن من همه بخاطر توست

نه مراست قدرت آن که دم زنم از جلال تو یا علی

اعتبارم، دار و ندارم

غم ، از غم صدای شما گریه می کند

چشمام از گریه پره

وقت سحر از غصه نجاتم دادند

خانه ویران شده ام غصه بابا سخت است

نغمه یاهو است به هر موی من

امیری و نعم الامیری

دعای کمیل

پناه حرم

الهی خواهرت زینب بمیرد

روی بستر زهرا پیش دختر زهرا

باز هم کار دل ما به شما افتاده