گرمی هر روضه به گریه هاشه

باورش آقا سخته برام

جمعه ها فرصت خوبی برا چشمای منه

بی نواتم من خاک پاتم علی

از تو دل نمیکنم حسین

کربلا دل من با عکسای تو خوشه

جهان به کام علم بود

بازم دستم رو سرم گرفتم

یه کاری کن آقا باشم

کارت اینه داری دل منو میبری

پادشاه من حسین تکیه گاه من حسین

کریم های دو عالم به نام زاده شدند

قلبم به هوای تو پر زد

طبیب درد درمانم حسین است

یه کاری آقا باشم

دل من بیقراره همش تنگ نگاره

تشنگان یملا اوج بلا را سپر است

آقاییت همیشه بهم شده ثابت

چون عزای مادر زهرا خدیجه امشب است

تا که از عشق حسین نغمه ی دل سر دادم