اگه حسینی شدم و پیرهن مشکی به تنه

منو اشکی که بی امونه تو حرم این دلم میخونه

نوکر شدم برای تو یا ثامن الحجج

شب شده بود و دلم دوباره غم گرفته بود

یا امام رضا

عقل و هوش همه ی خلق شده حیرانت

به عکس گنبد خیرم کردی

حرم نداری حرم نداری یه گنبدی واسه شوق بال و پرم نداری

گرفتارم گره افتاده تو کارم

دوباره در به درم بگید کجا بپرم

شادی هر دو جهان بی تو مرا جز غم نیست

السلام علیک یا رسول الله

دوست دارم بابی انت و امی

با دل من عشق تو درهم شده آقا

به آسمون قلب من ارباب تو ماهی

تو رو دارم فقط روزی ازت میگیرم

غرق در اندوه و غمم رفته ز کف چاره ی من

ذکر ارباب بی کفن

کدوم ارباب این همه نوکر داره

مظهر و جلوه ی حی جلیه ذکر زیبا تر از هر غزلیه