تا گریه بر حسین تمنای خلقت است

با زبونی که هر حرفی زده

ای طنین رو لب هامون یا حسین

همش از جایی شروع شد

روضه

بدم المظلوم یا الله

پای گریه می نویسم که حرم رو دوست دارم

بسم الله به نام کربلا

حالا که رفته داداشم نوبت منه فدا شم

گودال قتلگاه غوغاست

نخل بین الحرمین چوبه دار منه

ارباب گرفته ز من بی سر و پا دست

حسی به جز حس نوکر ندارم

قنفذ از راه همان لحظه که آمد میزد

بی قرار بی قرارم

کل کشیدند که حس کرد عمو افتاده

روضه شب پنجم

لبیک یا حسین وسیله السعدا

مدد کن وصل احسان تو گردم

خودم شوم یارت عموی تنهایم