آرشیو مطالب جواد مقدم
انا کلب و الرقیه
رویای من اینه رویای شیرینه
بسم نور العلی نور بگو عشق حسن
منو یه حسرتی که مونده رو دلم
ای آروم جونم حسین
دل به هوای حرم میزنه
آغاز کنم کلام خود با حیدر
اگه دنیا توی ذوقت میزنه
گریه میکنم آخ مثل بچگیام
باد روی تربت خاکی میاد
حرم قبله ی رازم شور و احساسم
کرببلا نبر ز یادم
من اگه عمریه اسم تو بردم
پیچیده است در همه جا لطف بی حدت
همین خونه آقا جون دل از عشقت بی قراره
مظهر و جلوه ی حی جلیه ذکر زیبا تر از هر غزلیه
کدوم ارباب این همه نوکر داره
ذکر ارباب بی کفن
