باید بمیرم من برای تو چرا

شبی در محفلی ذکر عزا بود

سال ها بر درگهت خدمت گذارم یا حسین

کرب و بلا رویایی زیارتش دنیایی

حسین وااای

آیه ای از سوره ضحی است

شب رزمنده سیزده ساله است

عسل از کنج لبانت شده جاری

حسن بی حرم حسین بی کفن

هرکه دارد هوس کرببلا

در سرازیری قبرم که مرا خاک کنند

حیف است فدایی نشوم ساده بمیرم

شاه غریبی و برای تو کفن پوشم

حسن حسن حسن

پشت سرت یک حرم گریه می‌کند

کل اعضای تو بر یک دیگر از رو وصل نیست

باز یل آمده است

با تو مثل بارون روی دریا می بارم

نفسم حبس شده است آنچه که چشمم دیده

من برایت پدرم هست و برایم پسری