وا اماه

تو این دمای آخر با گریه هات علی جان

بی فاطمه که فیض دمادم نداشتیم

سالارمه دلدارمه

اگر زردم اگر خشکم درخت رو به پاییزم

خوشا آن غریبی که یارش تو باشی

روضه

در نظر بازی ما بی خبران حیرانند

زهرای من داری میری غریبونه

روضه

میون باغچه دلا بارون نم نم میزنه

مادر بمان خدا نکند که ولی اگر

اگر زردم اگر خشکم درخت رو به پاییزم

بنی قتلوک

بهونه دل منه عشق تو

تو این دمای آخر با گریه هات علی جان

بی فاطمه که فیض دمادم نداشتیم

سخنرانی

بهار بی تو نگردد بهار مهدی جان

سالارمه دلدارمه