شب جمعه زائرت مادرته و ام بی بنین

بی تو مولا در گلویش استخوان دارد

نور زهراست و آیینه علی

کاتب که خدا بود قلم را به علی داد

بین دیوار و در انگار زنی جان می داد

چادرت ارزش است باور کن

کرب و بلا مرکز رفت و آمد فرشته ها

من از این دنیا ندیدم خیری

با نگاهت دلم رو بردی

نگفتی من دل دارم رفتی

اشکای پر التماسم میاد

مست و مدهوش شیش گوشم

اعجاز مسیحا داری ثارالله

بسم رب الشهدا می پوشم رخت عزا

کربلا خونمه از چی دل بکنم

بیدارم و خواب نمیاد تو چشمام

من از اون روزی که کامم رو به تربت دادم

سرآمد شام غم هایم

بازم دلم گرفته و شدم هوایی حرم

دو سه ماهه توی خونه غم و غصه روزیمونه