
آرشیو مطالب شهادت حضرت فاطمه زهرا سلاماللهعلیها


شبای با تو بودن دوای زندگیمه

رخت کبوده و تو دلت یه دنیا درده

می خواست زخم کهنه مداوا شود نشد

کلیم اگر دعا کند بی تو دعا نمی شود

یه آرزو مونده تو سینه

کرب و بلا مبر ز یادم

مادر چرا چشمات یکی اشکه یکی خون

حسین ای که ولای تو بهترین نعم است

مهر و ماه گلدسته هاته

بی تابی نکن تاج سر من

رو به آسمون نگات گواه روز آخره

در حال غمباری که دیدم در سحر داری

مگه میشه فاطمیه بشه آسمون نگیره

ذکر قلبم همه جا فقط کرببلا

پیداست از وجناتم دیوونه کربلاتم

علی امام من است و منم غلام علی

در هر مصیبت و محنی فَابکِ لِلحُسَین

گدای سفره سرای خلیفة اللهم
