افتاده به دامم چو صیدم

دنیا میدونه که دلبری به غیر تو

گلی که زیباست گل یاسه

در آسمون وا شد یه ستاره پیدا شد

حاجت دلامون رو خوب میدونه

ای شکوهت فراتر از باور

علی علی علی

می نویسم و قاب میگیرم

هستی ما چو پلک وا می کرد

دو عالم به تماشا بساط ما مهیا

مادر منو ببر کربلا

هر کی دلبره ساقی کوثر نمیشه

جایی برا قطره دل دریا نمیشه

ستاره بارونه آسمونا

نوشتن رو تن ابرا میخونن موجای دریا

شب بود و تاریکی طنین انداخت در دشت

ای جنگل انبوه رحمی ما کویریم

جایی برا قطره دل دریا نمیشه

یک تکه ابر سوی بیابان بیاورید

لب من رو لب پیمونه است