میشینم بر سر راهت تا شاید بیای یه روزی

صدای پای یار مهربان از ره می آید

از کدوم مسیر میای که بی قرارت بشینم

الا ای که نادیده دل میبری

این همه بی قراری و این همه بی تو موندنم

حتی اگر شکسته پر و بسته بالمان

ذکرمون سینجلیه

فدای خال سیاهت

خوشا آن غریبی که یارش تو باشی

صبح الست بود و خدا بی حساب داد

دستامون پر از نیازه

علی عشقمه یارمه کارمه

غنچه نرگس شکوفا شده

شبی که آمده بودی به خوابم آمده بود

زخمی ام التیام می خواهم

روزی که میای آسمون زمینو گل بارون میکنه

دلم امشب هواتو کرده

رخ زیبات پیغمبری

گریه نکن دل دیوونه

بال ما را به آسمان ببرید