آرشیو مطالب دهه دوم صفر
عمری از کربلا نوشتم
هر جایی که رفتم بود حرف از دلبری تو
میکشی تا کجا منو
شور و نوا دارد
روضه پایانی
ای که قدم میزنی
هر وقت حرف دیدن یار
به سرم شور کربلا دارم
حرم، حسین
این عشق دوطرفه کار شاه نجفه
چو گل خندانم و چون ابر گریان
میخونه مادرش تو گوش نوکرش
گوشه ی ویرونه میخونم
به عمه سپردم ببافه موهامو
آه سقف این ویرونه دل امشب
با دل من عشق تو درهم شده آقا
حسین جان ای آبروی دو عالم
شور و نوا دارد
