حسین جانم همه هستم فدای تو

همین که پرچمت افتاد

قنداقش روی دوش ملک سواره

شب آرزوست پای آبروست

گیسو به باد میدهی و دلبری علی

همه دار و ندارمو میدم

به زهرا ثمری به حیدر پسری

علی اکبر گل لیلا

استخاره ام زیبا اومده

هر کسی رو به تو آورد جهان آرا شد

مرغ دل من میل پریدن دارد

همه عهد شکستند دلم را بشکستند

ضریح شیش گوشه تو کاشکی دستمو بگیره

ای نور چشم مصطفی

وسط کوچه میزدم فریاد

رو همه دنیا چشامو بستم

از آن خوشم که شدم نوکر سرای حسین

سلام علی العطشان

روضه

دیدی که آخر هر دو مون به پای هم پیر شدیم