آتیش دوری ات رو علی با گریه خاموش میکنه

علی دلدار رب العالمین است

شبیه چشم خیس من میباره اشک آسمون

منی که دل به تو دادم

اذان

همین که راهم دادی توی روضه ات

برو ای گدای مسکین در خانه علی زن

حدیث عشق تو دیوانه کرده عالم را

ولادت حضرت معصومه(س)

لطف تو با حیف و میل ما نشود کم

میخوام برم دیگه وقت پر زدنه

شده راهی نیمه شب بابای غریب زینب

اون که بین کارزار کرده مدحش کردگار

من آواره من بیچاره

خواب کربلاتون ارباب خواب رو از سرم پرونده

روضه و مناجات

عشق و جنون آغاز میکنم

یا اهل المسلمین یوم العزا شد

حسین جانم همه هستم فدای تو

من کیستم گدای تو یا مرتضی علی