آرشیو مطالب جواد مقدم
سی ساله غم تو سینمه
من از شوق بارون به دریا زدم
کنج زندان بلا به غم اسیری
چشم که وا کردم و دنیا دیدم دل بابام و سوخت
تا که از عشق حسین نغمه ی دل سر دادم
از دل فریاد منی
تو زدی زنجیرم میدونی که بی تقصیرم
سخت بیای زیارت قلبتو جا بزاری
از تو روضه تا حرم میخوام سفر کنم
خونمون ماتم گرفته
تو که قبله حاجاتی و
می رسد نان شب ما از دعای فاطمه
ای یارم دلدارم صدای سینه زدن ها رو
آسیابت یک طرف افتاده بستر یک طرف
نجف و حال و هوای زائرها دم سحر
بی قرارم ابر چشمامون می چکه بارون
کنج زندان بلا به غم اسیری
گنبد زیبا تو عشقه
