همیشه کربلا بهونه ی منه

سینه زدن عبادته

بی همگان به سر شود

اونی که دل واپسمه

سهم من از نوکری

زور بازوی علی

بوی حرم بوی حسین

گفتم دلیل خلقت آدم رقیه است

دلم بی روضه آشوبه کنار تو حالم خوبه

خوشبخت منم که با حسینم سینه زن بین الحرمینم

بی تو جهانم الف نداره

روضه

مست و مدهوش شیش گوشم

امشب همه از شور جنان می گویند

عاشقی حرف ما و دلبر بود

اومد اون گلی که همه هست حسینه

بین همه عشقای دنیا

کربلا خونمه از چی دل بکنم

به تار مویی بنده کارم

گره هایی که وا شده با دستت