همه جا پر شده از حال و هوای کربلا

تو جهان مفتخر از عزت نام حسنی

میباره اشکام شب غم و عذابه

باز آهنگ سفر ، مستم پا تابه سر

سختی راحت میشه تو این راه

عمریه که دل من مست حسینه

ای غبار حرمت تاج سر نوکر ها

الا قبله عالم تمام کس و کارم

حدیث حسن تو چون گفته ام

گرفتی مرا در پناهت

دل و دین و عقل و هوشم

با غم عشق تو تا یار دل زار من است

دست گداییمون سمت کرمته

یا حسن عزیز زهرا

به نبی ثمری به علی پسری

فدای جود کسی هر آنچه را بخشید

وقتی بنای خلقت دل را گذاشتند

یا اهل عالم ما گدای مجتباییم

یا حسن ای مرد پر از درد و غم

هنوز راه ندارد کسی به عالم تو