حرم شده فکر هر روزم

مادرم ای کوه غمها

گل پژمرده از بیداد مادر

روز محشر جان شیعه در امان فاطمه است

ای عزیز آسمونی یه مادر مهربونی

دنیای من آقای من

رخصت بده از داغ شقایق بنویسم

من یار ندارم دلدار ندارم

نیمه شب تابوت را برداشتن

دلگیره چقدر مدینه

نگرون دل هر کسی دل مادرشه

برای زنده بودن تنها بهونمی تو

گل سرخ و سپیدم کی میایی

دو تا خورشید دو تا ماهن

روضه

صدای عمو آب می پیچه میون خیمه

دم تو گرم نبود آدمی نمی ماند

شوریده و شیدای توام

ام الحسین ما را تنها نمی گذارد

فاطمیه هر چی گل یاس تو دنیا پرپر میشه