ای شفایت آرزوی مرتضی

اشک غریبی چکیده بوی جدایی وزیده

یاری نما رهبر ما یا زهرا

دیگه تموم شد ناله های هر شبت

کعبه مال اهل کعبه

امشب از خانه امید آخرم را می برند

چرا هی از در و دیوار میخوری

از نخست زندگی هرگز نمی شد باورم

آه یا محمد از رخت شرمنده هستم

درخت زندگی بی شاخ و برگم

ای آشناترین چه غریبانه میروی

چون قطره ایم و جلوه دریا گرفته ایم

یه دختر با چش گریون

کوچکترم از آنکه برایم دعا کنی

اشک غربت تو چشای من میلرزه

میزنم نفس هر نفس برای مادر

شور و زمزمه

در کوچه های پیچیده بوی فاطمیه

اشکی بود مرا که به دنیا نمی دهم

می رسد هر شب صدای گریه از سقف