ای خوانده خدا مدح تو را بهر پیمبر

روضه پایانی

گفت فاطمه جان نیلوفری به شاخه غم تاب میخوری

ای امیدم دست رد بر سینه حیدر نزن

کسی که بی تو سر به صحبت جهانش نیست

ببین زهرا که اشک من بی امونه

بی بی جان یا زهرا

اسما دل همه بی تابه

فاطمیه دلم غمینه

دیده وا کن تا که اشکم را ببینی فاطمه

میزنه قلبم خدایا فاطمیه شد

اشکای من میباره

بیمار من که جای به بستر گرفته ای

اینجا گل یاس مرا در خون کشیدند

به وقت مرگ پر کردم زخون چشم تر خود را

آهم به میهمانی مهتاب می رود

ذکر امام حسین

در نظر بازی ما بی خبران حیرانند

بی بی جان یا زهرا

ای آنکه بود منزل و ماوای تو چشمم