تو به پیکر فاطمه بال و پری

حال من خرابه

یا ابی عبدالله

با غم عشق تو تا یار دل زار من است

پسر ارشد شاه مردان

میمیرم من به پای علم زینب

بر مشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا

بنت الحسین رقیه

من گریه میکنم سحر انتظار را

انقدر منو زدن بابا جایی رو نمی بینم

تو هستی سر پناهم با لطفت رو به راهم

لن تسبی زینب مرتین

به دوری تو عادت ندارم بابا حسین

ای بهارم نگارم

آقا تو دلم دریای غمه

ای روح و روان من مادر مادر

شاه عرش کبریا

شب تاریک کنار تو به سر می آید

موقع عرض سلام شد

روحم از تنم داره بیرون میره