الا که در سپه ملک عشق

گریه میکنم آخ مثل بچگیام

عمریه سفره داری هوای مارو داری

از تو روضه تا حرم میخوام سفر کنم

خیره به ساعت روی دیوارم

ای که غم تو محترم عمری آقا نوکرم

سخت بیای زیارت قلبتو جا بزاری

خونمون ماتم گرفته

ناحلة الجسم یعنی نحیف ودل شکسته میری

تویی امپراطور ما نوکریم

روضه و سینه زنی هر چی هم باشه کمه

زخم تیر و کمان نخواهم خورد

گریه یادگاری وقت زائر شدمت

پرستویی شکسته بال میخواد از آشیون بره

صدات میزنم هر دفعه توی روضه

گریه یادگاری وقت زائر شدمت

آغاز کنم کلام خود با حیدر

شده شب شهادت در غمش اسیریم

همین قدر بسه از اوج مقامت

دلم ای یار شده زخمی