می گفت حی عالی اعلا علی علی

بی کفن کربلا وای حسینم حسین

کارم نوکریه کارت دلبریه

یا اباصالح یابن الزهرا

دل من بی علی میمیره

یا حسین غریب مادر تویی ارباب دل من

زندگی بی تو سرابه

کیست وجودش که بعد خالق اکبر

جز در مقام عالی زهرا فنا شدن

خسته شدی میخوای بری حرفی ندارم فاطمه

ممکن نبود نام تو را بر زبان برد

روضه

اینجا کجاست بزم عزایی که سوخته

خدیجه تو دار و ندار منی

دور از بهار روی تو گل رنگ و بو نداشت

دو آرزو به دل مادر جوانم ماند

ای شامم را تو سحر از چه دگر سخن نمی گویی

نجف و حال و هوای زائرها دم سحر

آسیابت یک طرف افتاده بستر یک طرف

ای یارم دلدارم صدای سینه زدن ها رو