یاد شب های بقیع یاد قبری بی نشان

دوباره باز فاطمیه و زینب دل غمینه

من خزونم تو بهارمی

مولاتنا یا فاطمه، قد کنتِ عونا للولی

آمد بهاران با یاد مادر

مردی کنار همسرش از شرم گریه کرد

هر که با زهرا است

عصروکِ... و کنتِ تصرُخی علی

همه ما ممنون تو ایم

این بهار آیینه هجده بهار فاطمه است

فرشته ها همه گفتند وای اگر بزند

ای پدر بنشین و با من

گل بر من و جوانی من گریه می کند

شبی در خواب بودی آمدم بازوی تو دیدم

روضه

کرم حسین علم حسین

اگه میشه نفس بزن

من میخوام به پات تمنا بیارم

روضه

ابریه هوای چشمام با غمی که ناتمومه