وعده ای داده ای و راهی دریا شده ای

ای خاک آستان تو کحل بصر مرا

نفس نکشیده است منت از جوهر

پر میزنم دم به دم

مرغ دل یک بام دارد دو هوا

اومدم اینجا قلبم رنگ خدا بگیره

ای که از تو برپا تموم دنیا

حسین دار و ندار دل من

بگذر ز خود که طی کنی آن راه دور را

صدای بارون میاد هوای اینجا ابریه

المنة لله که دلم افتاده زیر قدمت

روز محشر کار ما با فاطمه است

ما را محل نداد کسی غیر چشمتان

سربلندیمو از تو دارم

گل بودی و بوی خاکستر گرفتی

ای همه قرارم نری که بی تو علی خونه نشینه

ثمر عشق به جز خون جگری نیست که نیست

گره این دل عاشق جز با دستات وا نمیشه

او که مثل من هزاران در به در دارد رفیق

اگر بال و پرم بخشند بی زهرا نمی خواهم