رونق زندگی ام رفت همره رفتن تو

مادر رو کجا می برن

ماهی به دست ماهی دیگر شسته می شد

بیا نگار آشنا شب غمم سحر نما

به قلاده نفس گشتم اسیر

روضه

روضه

آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست

آمد محرم علی و ماه فاطمه

دلی که در شور و شینه

وای از این بخت تیره داره حیدر تو میمیره

هوایی که با آن نفس میکشم

بیا و امضا کن گریه و ناله ام رو

دلم برات تنگه تا کی ازم دوری

سرش به روی دامن زهرا

خدا رو شاهد میگیرم جونی نمونده به تنم

رفتی و داغ فراقت به جگر سنگین است

اگه فرصت بدی ضرب العجلی

اشک هم بعد تو در دیده تر سنگین است

هر کسی خواسته باشد به خدایی برسد