هستم غلام قبر و بر عالمی سرم

دلم تنگه ، دلم تنگه يه اذون بلاله

حرم شده فکر هر روزم

نفس کشیدی و هوا به من رسید

در بارگاه قدسی و افلاکی خدا

کریم کاری به جز جود و کرم نداره

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

بابی انت و امی حسین

از بارگاه قدسی و افلاکی خدا آمد به گوش اهل سماوات این ندا

آن دم که در پس در پهلوی من شکست

السلام علی سید المظلوم

روضه پایانی

مأذنه بود و یک سکوت عجیب

به خدا ارباب همه جا منو نوکر تو میخونن

دو دستم بسته بود اما دو چشم من تماشا کرد

بوی تربت بوی غربت

افسرده ام و رفته ز تن تاب و توانم

ای عزیز آسمونی یه مادر مهربونی

دل من یه دلبر داره فقط حسینه

چه سایه سار پر از لطف و رحمتی داری