این روزها که دیدنتان کیمیا شده

لیلا لیلا لیلا بارون بارون بارون

شب گر رخ مهتاب نبیند سخت است

جای گله ز فاصله ها گریه می کنم

کنار بسترت حیدر غریبونه نشسته

شوریده و شیدای توام

وقتی تو گریه میکنی همه میان و رد میشن

عمه در چشم تو پیداست و من

رحم کن بر دلم که مسکین است

عمه در چشم تو پیداست و من

حدیث عشق تو دیوانه کرده عالم را

آفتاب از کدوم طرف در اومده

دردم مداوا میکنی مثل همیشه

یا رقیه به تو من رو زدم

صدا صدای روضه خونه

روضه پایانی

چه بی تابه رو زمین خوابه

عشق من و ارباب نداره پایانی

پاییز غصه برگ و برم را گرفته است

ای برادر جان چرا تنها ز میدان آمدی