دیده وا کن تا که اشکم را ببینی فاطمه

فاطمیه با شور و غوغا

روضه

دم بسترت تا میام و میشینم

روضه

سلام علی شاه شیب الخضیب

در هر دو جهان قبله من روی حسین است

به پای عشقت برای عشقت

ناد علی مظهرالعجائب

غروب بود و افق حرف های گلگون داشت

قدم به قدم تا حرم

آسمون چشمام ابریه از غم

نظر بنما تو حال مرا

سایه مهرت تا ابد روی سره

دل من اسیر یاره

دوای درد قلب منه پیمونه

یه آرزو مونده تو سینه

کرب و بلا مبر ز یادم

مادر چرا چشمات یکی اشکه یکی خون

حسین ای که ولای تو بهترین نعم است