السلام علیکم یا اهل بیت النبوه

می چکد خون سرت

السلام علیک یا ابا عبدالله

همه عالم ریخته بهم

دختری را خانه در ویرانه بود

بابای من بابای من بابای من

دختری داشت شهدین که رقیه بودش نام

ساحل زخم گلویت دل دریای من است

روی خاک غم قصه تو را می نویسم و ناله میزنم

شام غمهای منه غم زده را آخر نیست

در کنج ویرانه اسفند و قرآنه

حسین ای ای ای

زخم لبان تشنه من درد می کند

السلام علیکم یا اهل بیت النبوه

رقیه رقیه

ای هلال ارغوانی

آخ بابای مظلومم

ترک قصر و بستر زر کرده ای

السلام علیک یا ابا عبدالله

السلام علیک یا بنت الحسین