چه دنیای ویرونی

مثل عمه زینب

روح و ریحان من

دورم من از کربلا

باز دوباره میبینم

با شهیدانت جان ما هم به قربانت

شبی که من جا موندم و وجودمو ماتم گرفت

باز باران با ترانه از دو چشمم دانه دانه

یا حسین کربلا

صد دانه یاقوت دسته به دسته

ای آفتاب بر بدنم بیشتر بتاب

گفت ای برون هر که ندارد هوای ما

کرببلا صحرای عشق

جسمت زخمی در خاک ای وای

دلم شکسته بود بابا

شب و خورشید و آشیانه من

با تو فاصلم زیاده

مسئله عشقیه

با اختیار دل

گرچه دلم میخواد فقط بمیرم