آرشیو مطالب دهه اول صفر
صبر از زبان عجز ثنا خوان زینب است
روی نی هایی ای ماه تابان زینب
سخن آهسته می گویم مبادا بشنود زهرا
هوای حرم هوای حسین
ناحله الجسم یعنی نحیف و دلشکسته میری
تا که روزی گدایان از کریمان می رسد
این کاسه های اشک
ای که به عشقت اسیر خیل بنی آدم است
سرت کو به دامن بگیرم
اشکا و لبخندام با خودت شد قسمت
راس تو میرود
میشه با یک پرچم یه جا هیئت باشه
امشب داره صداش میاد
یکی با نیزه میزد بر گلویت
خشت های این خرابه سنگ غسلش می شوند
ای علمدار کربلا عباس
نگه بر من نداری وای بر من
با لبت رنگ عقیق یمن از یادم رفت
