ای که در سینه ی هر خسته دلی

خواهی اگر که دق کنم اینجا

خیال روی تو در هر طریق

عجب کردند پرپر نوگلم را

به گمانم به سرت هست محیا بشوی

روضه

فاطمه گویا ترین فریاد عشق

روزی که کلک تقدیر

ای قصه بهشت ز کویت حکایتی

ای ستون محکم بیت الحرام

پدر چرا آخر دنیا به ما آسان نمی گیرد

باد انگشت های خونین را

منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دوباره باز اومدی و با ما همخونه شدی

از علی آموز درک فیض شب

روضه

سقایی تو گشت محول به چشم من

اگر بناست دمی بی تو بگذرد عمرم

برخیز ماندنت اینجا صواب نیست

چشم از همه سو بسته