آرشیو مطالب محمود کریمی
شکر خدا جان دادن من این چنین بود
کجایی میوه دلم اباالفضل
آن کس که زهرا عشق را کرده نثارش
مظلوم حسین
بر کنارم باغ و بستان داشتم
حسین وای
همه لحظه گوشم پی گفت و گویش
ساقی لب تشنگان
درو ببند پسرم بیا کنار من بشین
روضه
جنت که خود به نام شبستان فاطمه است
نور منور علی علی علی
نه تو حرف میزنی نه حسین نه حسن
عید شده گر به فاطمیه برابر
خدایا بهارم خزونه
بر مشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا
اذان
حسین وای
